Ik beken, ik heb mijn blogje de laatste dagen wat verwaarloosd maar eigenlijk valt er niet zoveel te vertellen. Bruja heeft zich zo goed aangepast dat het me soms nog nauwelijks opvalt dat ze hier is.
Ze draait mee in de routine van ons huishouden of ze hier al jaren is. Ze weet nu precies op welke plekje zij eten krijgt, ze kent de kleren die ik aandoe om te gaan wandelen, ze doet braaf nog een plasje voor ik naar het werk vertrek. Af en toe komt ze een dikke knuffel halen, dan roffelt haar korte staartje op en neer. Ze draait zich nu ook op haar rug als ik haar in de mand wil strelen. Met gekke geluidjes geeft ze aan dat ze het fijn vind. Sinds een paar dagen zie ik haar ook af en toe met een tennisbal of een ander speeltje rondlopen.
Gisteren ondernam Bruja heel moedig een poging om met Folly, mijn Manchester terrierteefje te spelen. Omdat Folly doof is had ze Bruja niet horen aankomen. Toen Bruja met een grote tijgersprong bovenop Folly terechtkwam kreeg ze er duchtig van langs. Bruja had zich duidelijk niet aan zo'n felle uitval verwacht en uit pure frustratie begon ze te graven in de berg kastanjebladeren die ik zo netjes bij elkaar geharkt had. De bladeren vlogen alle kanten uit. Big Fun! Het duurde niet lang of onze knotsgekke Tundra kwam meedoen. Ze sprongen van het terras af midden in de berg, blaften en hapten in de bladeren om daarna met een grote hap bladeren in hun mond door de tuin te racen. Op 5 minuten tijd lagen de kastanjeblaren weer door de hele tuin verspreid. Het was de eerste keer dat ik haar zo zag spelen en ik heb er zo van genoten.
Zondag gaat Bruja mee naar de wandeling in Gingelom. Als alles goed gaat vertrekt ze dan ook naar haar nieuwe thuis. Zij is er klaar voor, daar ben ik zeker van maar ik kijk er met gemengde gevoelens tegenaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten